ردپای خوبان ...
هیچ بارانی ردپای خوبان را از
کوچه‌های خاطرات
نخواهد شست
دوست داشتن خوبان
همیشه گفتنی نیست
گاه سکوتست
گاه نگاه مهربان
گاه دعا از دل و جان
وگاهی یک پیام
زنـدگـی
زنـدگـی همیـن روزی اسـت کـه زود سپـری شـدنـش را آرزو میـکنیم ...
لبـخند بـه غـم ها و امیـد بـه پایان غـم ...
روزی خـواهـد رسیـد کـه ..
فقـط بـه ایـن خـاطـر کـه وقـتی
هـر بار کسـی را پـس مـی زنیـد ،
همیـشه دوان دوان بـه سـوی شمـا بـرمی گـردد ،
او را دسـت کـم نگیـریـد .
چـون روزی خـواهـد رسیـد کـه دیگـر باز نخـواهد گشـت .
نیامده ایم تا جمع کنیم !
آمده ایم تا ببخشیم !
آمده ایم تا عشق را ، ایمان را ، امید را ،
دوستی را با دیگران قسمت کنیم و غنی برویم !
آمده ایم تا خلئی را پر کنیم که
فقط و فقط با وجود ما پر می شود و بس !
آمده ایم تا نیازی را بر طرف کنیم که
فقط و فقط از عهده ی ما بر می آید و بس !
بی حضور ما نمایش با شکوه زندگی چیزی کم داشت ،
آمده ایم تا بازیگر خوب صحنه ی زندگی باشیم . . .
هرکسی دراین زندگی نقشی دارد،
نقش خود را خوب بازی کنیم،نه اینکه خوب نقش بازی کنیم.
